De bruiloft

Hoezo Schotse bruiloft?

Kinderen vliegen uit, ze vinden een deerntje of knaap waarmee ze verder het leven in willen. Eindelijk verlost van het juk van die 'O, zo strenge' ouders.
Nee, niet dat de ouders van het aanstaande bruidspaar Yuri en Cindy nu zo verschrikkelijk zijn hoor, maar ja, er gaat niks boven een eigen stulpje.
Voor deze twee niet zo nieuw meer want ze 'hokken' al heel wat jaartjes, en met succes want er loopt al bijna twee jaar een nazaat rond in huize Cindy en Yuri.
Van jongs af aan had Yuri al iets met Schotland, goeie gesprekken en voeding zonder kleurstoffen enzo konden niet verhinderen dat hij nog steeds behept is met deze tik. Doedelzakken, Bravehart en Whisky bleven favoriete elementen in zijn leven.
Het was dan ook niet meer te voorkomen dat hij zijn Cindy in het huwelijk wil sleuren in kilt, helemaal zoals een waardige Schot betaamt!

Natuurlijk werd de familie enthousiast gemaakt en de een na de ander wilde maar wat graag mee in de 'schotse stijl'.
Maar ja, hoe kom je nou aan al die kleding die een beetje Schot aan het bevallige lijf heeft? Jolanda, de moeder van Yuri wist er wel raad op en kocht kilometers ruitjes in. Menig stoffenleverancier is daarna gaan uitbreiden of kocht een tweede huis aan de Azoren.
Jolanda liet naaimachines renoveren en opknappen en alles wat maar met naaien te maken heeft werd op scherp gezet.
Iedereen moest langskomen om opgemeten te worden, allen waren wildenthousiast en zien het helemaal zitten om op deze trouwdag, 25 mei 2007, er prachtig authentiek Schots uit te zien.

Hier en daar werden diëten uitgeschreven om te voorkomen dat de maatvoering straks in mei afwijkt van de eerder gemeten centimeters.
Anderen moeten op de hometrainer om er nog wat ruitjes af te trainen.
Dag en nacht ratelen de naaimachines in huize Komawa, soms kraakt het van het denkwerk of gaan er wel eens dingetjes mis.
De 'kielen' gaven wat problemen, de prachtige ongebleekte katoen bleek na één keer wassen ineens zes maten kleiner te worden. Wat bedoeld was voor een bonk van een kerel paste nu zelfs het jongste kleinmormel niet meer!
Er werd overgestapt op gewoon linnen, dat gaat stukken beter en naar verwachting gaat dat straks bij iedereen perfect passen.
Het is een komen en gaan van enthousiastelingen die 'even' komen passen en natuurlijk ook maar meteen 'een bakkie doen'. Alles wordt genoteerd door Jolanda en al de gegevens worden later op het kant en klare kledingstuk geniet. Dit laatste moet wel want anders ontstaan er op 25 mei grote problemen, want ja, iedereen heeft een andere maat.

De trouwplechtigheid zal plaatsvinden in de Oude Dorpskerk van Hoogvliet. Daar zal een burgerlijk huwelijk plaatsvinden, geleid door de ambtenaren der burgerlijke stand van Hoogvliet.
Het zal vast een mooie aanblik geven, een in stijl gekleed bruidspaar met daaromheen allemaal familie en vrienden in Schotse kledij. De pers zal er vast ook van gaan smullen want 'pa Jan' is zelf redacteur van een krant en kent de weggetjes wel om iets 'op te blazen'.
Na het formele gedeelte zal er uitbundig feest worden gevierd in een partycentrum (Flamingo) alwaar de genodigden ongetwijfeld nog flink 'schots tekeer' zullen gaan, al of niet in kilt of met whisky.